Spiritualiteit uitgelegd – Deel 2
Je hoort het steeds vaker: “Ik ben spiritueel.” “Zij/Hij doet iets met spiritualiteit.”
Maar… wat bedoelen ze daar nou mee?
Want er bestaat geen diploma voor “spiritualiteit” geen checklist waarmee je kunt afvinken: 'ja, nu ben ik officieel spiritueel.'
En toch herkennen we het en voelen we het.
Maar waar zit ‘m dat dan in?
Vandaag ga ik dat een beetje afpellen. Zoals ik het zie en zoals altijd: zonder rook wolken, zonder heilige gewaden, gewoon nuchter en menselijk.
Spiritueel zijn betekent dat je vragen durft te stellen die dieper gaan dan de oppervlakte.
Niet: “Wat eten we vanavond?”
Maar de echte vragen:
- Waarom voel ik wat ik voel?
- Wat drijft mij eigenlijk?
- Wat betekent dit hoofdstuk in mijn leven?
- Waarom kom ik steeds dezelfde patronen tegen?
- Wat wil ik echt?
Spiritualiteit begint waar je eigen nieuwsgierigheid niet meer tevreden is met makkelijke antwoorden.
Het betekent dat je jezelf wilt leren kennen, echt, tot op de rauwe randjes.
Spiritueel zijn is niet alleen maar kaarsjes, liefde en zachte muziek.
Het is ook:
- schaduwwerk
- eerlijk naar jezelf durven kijken
- patronen doorbreken
- trauma’s niet wegstoppen maar begrijpen
- verantwoordelijkheid nemen voor je groei
Het is werk. Innerlijk werk.
En dat maakt het krachtig, niet zweverig.
Je staat open voor betekenis, synchroniciteit en intuïtie.
Spiritueel zijn betekent niet dat je overal “tekens” ziet, maar dat je wel openstaat voor:
- intuïtie
- onderbuikgevoel
- toevalligheden die te precies lijken
- het idee dat niet alles puur toeval is
- momenten waarop je denkt: “Dat kan geen toeval zijn.”
Niet blind geloven, maar nieuwsgierig kijken.
Met beide voeten op de grond, maar het hoofd niet op slot.
Je beseft dat je onderdeel bent van iets groters wat dat ook voor jou betekent.
Voor de één is dat het universum. Voor de ander natuur.
Voor weer een ander energie, bewustzijn, of simpelweg: verbondenheid.
Spiritueel zijn vraagt niet: “Waar geloof jij precies in?”
Het vraagt: “Voel jij dat je niet helemaal losstaat van de wereld om je heen?”
Het gaat om een besef dat het leven meer lagen heeft dan alleen de zichtbare.
Je kiest bewust voor groei in plaats van herhaling.
Spirituele mensen hebben een soort innerlijke ‘kompasstand’ richting groei.
Niet omdat hun leven perfect is of omdat ze verlicht zijn.
Maar omdat ze niet blijven hangen in:
- oude pijn
- oude relaties
- oude patronen
- oude verhalen
Je beweegt. Je ontwikkelt.
Je groeit, soms langzaam, soms met sprongen maar je staat niet stil. Je leeft vanuit bewustzijn en niet vanuit automatische piloot.
Spiritueel zijn betekent niet dat je nooit boos wordt, nooit vloekt, nooit zondigt of nooit faalt.
Het betekent dat je "bewust bent" van wat er in je omgaat.
- je voelt je triggers
- je kent je grenzen
- je weet wanneer je overprikkeld bent
- je merkt wanneer je afdwaalt
- je herkent wanneer je uit balans raakt
En je komt steeds sneller terug naar jezelf.
Je ziet het leven als een reis, geen wedstrijd.
Je vergelijkt minder. Je forceert minder. Je controleert minder.
Het geeft ruimte voor:
- vertrouwen
- zachtheid
- dankbaarheid
- acceptatie
- loslaten
- betekenis vinden
Het betekent dat je het leven niet alleen leeft… maar ook begrijpt. Of in ieder geval probeert te begrijpen.
Dus wat betekent het nou echt?
Spiritueel zijn betekent niet dat je anders bent dan anderen. Het betekent dat je "bewuster leeft." Dieper voelt, eerlijker kijkt en meer groeit.
En dat je het leven niet alleen maar ondergaat, maar er actief aan deelneemt.
Niet zwevend.
Niet heilig.
Gewoon echt.
Gewoon GeZegd.
Reactie plaatsen
Reacties